Kevin Broekmeulen neemt afscheid met een "Golden Goal"

Kevin Broekmeulen stopt en gaat bij Alem op een lager niveau voetballen.

Kevin Broekmeulen

Wordt het morgen de allerlaatste wedstrijd voor Kevin Broekmeulen
Wordt het morgen in Schijndel de laatste wedstrijd voor Kevin Broekmeulen? Hij zet een streep onder zijn imposante voetballoopbaan, waarin hij heel veel doelpunten maakte. Het zou kunnen dat het voor hem morgen voorbij is, dat betekent dan dat Alem zich na winst bij Avanti’31 handhaaft in de derde klasse. “Ik ga immers niet uit van het scenario dat wij rechtstreeks degraderen. Dat zeker niet”, haast Broekmeulen zich te zeggen.
Mogelijk komen er voor de voormalig topschutter nog een paar weekeinden bij als Alem zich plaatst voor P/D-wedstrijden in de nacompetitie, want ook dat behoort tot de mogelijkheden. Alle scenario’s zijn op sportpark Molenheide dus mogelijk. Een zekerheidje is dat de thuisclub bij welk resultaat dan ook kampioen is.
“Hopelijk willen zij samen met ons een groot feest vieren, maar dan moet de winst wel naar ons gaan en moet ook Schadewijk van Nooitgedacht verliezen. Wij verwachten hoe dan ook steun van de buren uit Kerkdriel. DSC moet winnen van hekkensluiter Vorstenbosch.
Kevin Broekmeulen verwacht niet dat hij morgen gaat starten. “Ik heb aanvallend Mats Steenbekkers en Mart van Boxtel in de rangorde voor mij. Jonge gasten, die de toekomst voor Alem mede bepalen. Terecht dat zij nu spelen. Ik begin veelal op de bank.”
Broekmeulen kreeg evenals iedereen rond corona met de nodige beperkingen te maken. “Daarbij liep ik heel ongelukkig een zware blessure op aan mijn onderbeen en knie. Ik ben nooit meer helemaal fit geworden. Vorig seizoen was er twijfel of ik nog een jaar door zou gaan. Door mijn goede band met trainer Ben Hoek heb ik er nog een seizoen aan vastgeplakt. Wij spelen weliswaar onderin maar hebben toch een prachtig seizoen met het team.”
Aanvankelijk begon Broekmeulen dit seizoen nog in het basisteam. Later kwam hij tot invalbeurten van vaak een half uur.
Naarmate het seizoen vorderde werd duidelijk dat hij bij het eerste elftal zou gaan stoppen. “Mijn opvolgers staan er al. Fysiek ben ik niet honderd procent en het vertrek van Ben Hoek speelt een rol. Doorslaggevend is de tijd die ik naast mijn werk in loondienst in mijn eigen boekhoudkantoor stop.”
Vanuit Alem is alle hoop gericht op de buren van de overkant. “Voor DSC is het ook belangrijk dat de derby blijft bestaan. De helft van onze selectie heeft een relatie in Kerkdriel en andersom.”
Broekmeulen somt nog een keer de hoogtepunten uit zijn voetballoopbaan op. “Met Nivo Sparta kwam ik uit in de top van het amateurvoetbal tegen onder meer IJsselmeervogels en Spakenburg. Dat was sportief het beste. Natuurlijk het seizoen 2011-2012 toen ik met 39 doelpunten topscorer werd van de Bommelerwaard en heel Gelderland.”
Dat is nog steeds een record. Uiteraard benoemt hij ook DSC waar hij drie seizoenen speelde en bijna de tweede klasse binnenkwam. Broekmeulen hoopt dat er nog een hoogtepunt in zijn loopbaan bijkomt als Alem zich handhaaft en volgend seizoen weer derdeklasser is. “De sfeer van dit team ga ik het missen.”
Broekmeulen is niet helemaal verloren voor Alem, want hij gaat volgend seizoen bij het tweede elftal van de club in het kleine dorp spelen.

Het kon niet mooier voor Broekmeulen
Aangewaaid kwam het zéker niet, maar Alem heeft het dan toch geflikt. De kleinste derdeklasser uit de wijde omgeving heeft zich via de nacompetitie weten te handhaven. De smalle selectie, onder leiding van scheidend trainer Ben Hoek, won in de verlenging met 3-2 van Constantia uit Wanroij.
“Mooier kan het eigenlijk niet”, straalde Kevin Broekmeulen na afloop van oor tot oor. De routinier zorgde met zijn allerlaatste balcontact in het eerste elftal van Alem voor de winnende treffer. “Dit is genieten”, aldus de spits, die eigenlijk voor de penalty’s inviel.
Maar zover kwam het dus helemaal niet. “De trainer wilde me eigenlijk in minuut 118 inbrengen, maar ik vroeg of ik een paar minuten extra mocht krijgen. Om wat balgevoel te hebben bij de strafschoppen.” Hoek liet Broekmeulen vijf minuten voor het einde van de verlenging invallen en dat bleek een gouden zet. Vier minuten later konden de armen de lucht in. “Ik kon een strakke voorzet over de grond nog net toucheren met mijn tenen, waardoor ie bij de tweede paal binnen ging. Wat een ontlading!”
Dit seizoen moet Broekmeulen (32) het vooral doen met invalbeurten, maar voorheen was hij een goalgetter van formaat. “Vele topscorertitels mogen winnen en in leuke klasses gespeeld met Nivo Sparta, DSC en Alem”, vat hij samen. “Maar de topjaren liggen sinds een jaar of twee achter me. Ik ben een jaar geblesseerd geweest, dat helpt ook niet mee. Volgend seizoen ga ik lekker in het tweede voetballen, het leven brengt nieuwe interesses. Maar prachtig dat ik het zo heb kunnen afsluiten. Dit kon niet mooier.”

Kevin Broekmeulen zal zich zijn allerlaatste balcontact voor Alem voor altijd herinneren
In de tweede verlenging riep Alem-trainer Ben Hoek zijn routinier en gereputeerd schutter Kevin Broekmeulen vanaf de bank bij zich. “Ik ga je twee minuten voor het eindsignaal brengen. Ik heb je nodig voor de strafschoppenserie. Maak je maar vast gereed”, vertelde hij mij.”
Broekmeulen had enkele weken geleden laten weten dat dit seizoen toch echt zijn laatste zou zijn. Het is mooi geweest.
“Een week of vijf geleden waren wij dood en begraven. Wij waren de degradatie al een plekje aan het geven. Dat wij deze wedstrijden nog mochten spelen is bijzonder. Vandaag was het een rollercoaster vol emoties. Ik vroeg Ben om mij wat meer speeltijd te geven, want ik wilde wel graag nog een paar ballen raken voordat de beslissende penaltyserie zou aanbreken.”
Broekmeulen mocht er in minuut 115 in nadat Mats Steenbekkers de kans op de winnende treffer net niet had kunnen benutten. Terwijl de klok al op minuut 119 stond, vloog Mats Steenbekkers op links langs zijn tegenstander.
Broekmeulen: “Ik kon zijn strakke voorzet met mijn teen nog verlengen waardoor de bal bij de tweede paal tegen het zijnetje viel. Voor mij een echte spitsengoal. Dit was dus het allerlaatste balcontact in mijn voetbalcarrière, want dertig seconden later floot de scheidsrechter af.”
Voor Kevin Broekmeulen gaat het boek op een bijzondere wijze dicht. “Zo had ik het nooit durven dromen. Een mooier afscheid kun je niet hebben.”